Anthon de Jaeger gaat met pensioen: ,,Een chauffeur helpen geeft een voldaan gevoel”

Werkplaatsplanner Anthon de Jaeger gaat per 1 januari 2023 met pensioen. Hij draagt het stokje – of beter gezegd: de steeksleutel – over aan huidig monteur Jan Talsma, die daarmee de nieuwe werkplaatsplanner van Van der Werff Logistics wordt. Hoewel Anthon als gepensioneerde waarschijnlijk genoeg te doen zal hebben, vertrekt hij met een dubbel gevoel. ,,Het is een leuk ploegje mensen dat hier werkt.”

Onder een klok met DAF-logo begint Anthon de Jaeger zijn verhaal, dat toevallig ook begint bij DAF. Hier ging hij ooit aan de slag als monteur en heeft hij 27 jaar aan ervaring opgedaan. In die jaren liep regelmatig een medewerker van Van der Werff binnen: Klaas de Boer. ,,DAF voerde toen nog de keuringen uit voor Van der Werff”, verklaart Anthon de bezoeken van Klaas.

Wagenpark onder de hoede

Klaas was een monteur van Van der Werff. Beter gezegd: dé monteur. Van der Werff had toen namelijk nog maar iets van 40 wagens, schat Anthon in. Om die op de weg te houden, was één paar handen genoeg. Klaas en Anthon hadden wel eens een praatje en zo kwam Anthon te weten dat de Van der Werff-monteur met pensioen ging. Anthon solliciteerde. ,,Ik vond het werk bij DAF mooi. Maar bij een dealer zijn de auto’s van klanten en bij Van der Werff voelt het toch een beetje alsof je een eigen wagenpark onderhoudt.”

Anthon werd in 2005 aangenomen, werkte nog een paar dagen samen met Klaas en stond er toen alleen voor. Dat duurde niet lang; het bedrijf zette stevig in op groei en er kwamen in relatief korte tijd veel auto’s bij. Zo nam ook de hoeveelheid werk toe en daarmee de behoefte aan extra handjes. ,,Monteurs waren toen nog makkelijk te vinden. Veel jongens liepen stage bij ons en de goede bleven hier vaak.”

Uitbreiding werkplaats

De groei zette maar door. De oude werkplaats, waar twee opleggers binnen konden staan, werd te klein. Hij werd uitgebreid zodat er drie opleggers binnen konden staan. Maar dat was op termijn toch niet genoeg. In 2019 verhuisde het team naar een nieuwe werkplaats, waar ruimte is voor wel twaalf opleggers. ,,Dit was ook echt wel nodig, gezien de uitbreiding qua auto’s die had plaatsgevonden.” Om werk zaten de monteurs dus niet verlegen. Anthon was vooral in zijn element als hij storingen moest opzoeken. ,,Kijken wat het probleem veroorzaakte, vond ik uiteindelijk het leukst om te doen.”

De groei bij Van der Werff ging gepaard met meer taken voor Anthon. Naast sleutelen aan de auto’s hield hij de uren bij, had hij contact met dealers, monteurs en directie, en regelde hij alles als er onderweg een chauffeur met pech stond of schade had. En hij deed de planning, wat steeds meer tijd vroeg door de groei van het bedrijf. ,,Het werk van monteur is heel leuk, alleen wel zwaar. Ik werd ouder, kreeg last van mijn lichaam en rolde eigenlijk automatisch in de functie van werkplaatsplanner. Dat ben ik tot nu toe blijven doen.”

Dynamisch werk

Het is, net als op de werkplaats, dynamisch werk, maar dan op een andere manier. Anthon noemt als voorbeeld een chauffeur die met pech langs de weg staat. ,,Dan ben je zomaar twee uur bezig om hem weer op de weg te krijgen. Je hoort wat er is, schat in wat precies het probleem is, zorgt ervoor dat zo snel mogelijk een monteur ernaartoe kan, houdt ondertussen een vinger aan de pols; er komt best wat bij kijken.” En qua werk op de werkplaats gaat het ook altijd wel door. ,,Als het in transport wat rustiger is, dan zijn dat voor de werkplaats hele drukke tijden. Je wilt iedereen aan het werk houden.”

De grootste uitdaging in het werk is voor Anthon iedereen tevreden houden: chauffeurs, monteurs, dealers, directie, enzovoorts. ,,Je wilt een probleem zo snel en goed mogelijk oplossen en ervoor zorgen dat een chauffeur zorgeloos wegrijdt. Dat is het mooiste, dat geeft een voldaan gevoel.”

Dubbel gevoel

En het sleutelen, heeft dat nooit meer getrokken? Op rustige momenten verliet Anthon nog wel eens het kantoor om aan de slag te gaan in de werkplaats, geeft hij toe. ,,Maar dan gebeurde het te vaak dat ik met mijn handen in het vet stond en dat de telefoon ging. En dan moet je weer terug naar kantoor, waardoor iemand anders de klus in de werkplaats moet afmaken. Dus daar ben ik snel mee gestopt.”

Wie weet is hij na zijn pensioen nog eens in de werkplaats te zien. Anthon kan het niet uitsluiten. ,,Ik ga met een dubbel gevoel weg. Als je ziet hoe we zijn begonnen, hoe alles is gegroeid: dat ik daar een stukje aan heb mogen bijdragen, daar ben ik wel een beetje trots op. Het is mooi werk en een leuk en gezellig ploegje. Maar ik ben ook twee keer ziek geweest en vind dat ik het er nu ook van moet nemen.”

Na de jaarwisseling stapt hij met zijn vrouw in de camper en rijden ze naar de zon. En daarna? ,,Ik heb nog geen idee. Misschien dat ik dus nog eens in de werkplaats wil werken, misschien dat ik vrijwilligerswerk ga doen. Ik bekijk het tegen die tijd wel.”

Nieuwe werkplaatsplanner

Ondertussen kan hij er zeker van zijn dat de planning, en alles wat erbij komt kijken, in goede handen is. Jan Talsma gaat verder waar Anthon stopt. Een man met, volgens eigen zeggen, Van der Werff-bloed in zijn aderen. ,,Ik begon als chauffeur toen het bedrijf nog in Reduzum (Friesland, red.) zat, ruim 23 jaar geleden. Techniek heeft me altijd getrokken, dus vandaar dat ik de switch naar de werkplaats maakte. En net zoals Anthon dat had: ook ik word ouder en voel dat het werk lichamelijk zwaar is. Als ik nog een stap wil zetten, dan is dit het moment.”

De afgelopen tijd werkte Anthon een dagje minder en die dag nam Jan alles waar. Hij heeft dus al de nodige ‘vlieguren’ gemaakt als hij vanaf 1 januari de werkplaatsplanning zelfstandig mag draaien. ,,Waar ik me op verheug? Dat je ervoor zorgt dat alles op een dag precies zo is gegaan als je had bedacht, dat alles klaar is en eventuele problemen zijn opgelost. Dat we dat met z’n allen voor elkaar hebben gebokst en iedereen tevreden naar huis gaat.”