Het startpunt van de trouwe samenwerking tussen Kingspan en Van der Werff

Geschreven aan de hand van verhalen van Ab Wamelink en Jouke van der Werff

HEERENVEEN| Van der Werff Logistics vervoert dagelijks aanhangers vol met isolatiematerialen van Kingspan. De samenwerking tussen beide bedrijven ging begin 2003 van start. Waar Van der Werff destijds zo’n twee tot drie vrachten per dag voor Kingspan van A naar B bracht, zijn dit er nu vaak wel veertig. In dit artikel lees je hoe dit trouwe samenwerkingsverband tot stand is gekomen.

Het verhaal van de inmiddels gepensioneerde Transport Leidinggevende Ab Wamelink komt eerst aan bod. Ab heeft een leeftijd van zevenenzeventig jaar bereikt en kijkt met onwijs veel plezier en trots terug op zijn carrière. Hij is getrouwd en heeft samen met zijn vrouw een zoon (51) en een dochter (48) grootgebracht. Inmiddels zijn Ab en zijn vrouw ook de trotse grootouders van vijf geweldige kleinkinderen.

Ab Wamelink: van Chauffeur tot Werfbaas

Van zijn zeventiende tot zijn tweeëntwintigste levensjaar werkte Ab bij de plaatselijke zuivelfabriek in Winterswijk. De fabriek had twee vrachtwagens, waar Ab in de vakanties in mocht rijden. Tijdens de ritten die hij met plezier maakte droomde hij ervan om fulltime chauffeur te worden. Dit leek hem de hemel op aarde. Fulltime chauffeuren bij de zuivelfabriek was echter geen optie en daarom besloot Ab in 1966 de overstap te maken naar Sellink Bouwmaterialen. Een Winterswijks bedrijf waar hij zijn droombaan kon uitoefenen.

Het chauffeursvak beviel vanaf het eerste moment goed. Na enige tijd werd Ab gevraagd of hij werfbaas (nu bekend als expeditie chef) wilde worden. Hij genoot van het rijden maar hij wilde zich blijven ontwikkelen. Daarom zei Ab volmondig ja op het aanbod onder de voorwaarde dat hij mocht blijven invallen als chauffeur bij ziekte. Vervolgens genoot de kersverse werfbaas volop van zijn nieuwe functie. Sellink groeide en Ab zijn functie groeide mee. Na een aantal jaren avondstudie behaalde hij zijn diploma als zelfstandig transportondernemer. Het aantal ritten dat hij reed nam geleidelijk af en Ab interesseerde en specialiseerde zich met veel plezier als werfbaas in het transport.

Werken met bouw- of isolatiematerialen? 

Sellink, van oorsprong een bouwmaterialenbedrijf, werd in 1888 opgericht. In 1973 startte Sellink met de import van isolatieplaten. In 1976 bouwde het bedrijf vervolgens een eigen isolatiefabriek genaamd: Sellink Isotherm. Deze fabriek groeide en groeide en vandaag de dag staat de naam Kingspan op de luifel.

Eenentwintig jaar na de bouw van de isolatiefabriek werd de fabriek gescheiden van de bouwmaterialengroep. De fabriek ging verder onder de naam EcoTherm. Ab koos ervoor om fulltime aan de slag te gaan bij EcoTherm. Hier kreeg hij wederom een mooie kans aangeboden. Hij ging aan de slag als transport leidinggevende.

In 1997 fuseerde EcoTherm met Vapotherm (Alphen aan de Rijn). Voordat de bedrijven fuseerden regelde EcoTherm al het transport met vijf eigen vrachtwagens. De fusie zorgde ervoor dat Ab naast het eigen transport nu ook van doen kreeg met een externe transporteur.

Ps. Voor de geïnteresseerden onder ons: zowel Sellink Bouwmaterialen als EcoTherm bleven na de scheiding flink groeien. Vandaag de dag maakt Sellink onderdeel uit van de welbekende groep: Bouwmaterialen Nederland (BMN).

Spontaan bezoek van Jouke van der Werff

Jouke van Werff zag in Friesland geregeld wagens met aanhanger van EcoTherm voorbijrijden. De ondernemer besloot naar het bedrijf in Winterswijk te bellen en kreeg Ab aan de lijn. Jouke deelde dat hij de wagens van EcoTherm had zien rijden en gaf aan dat Van der Werff gebruik maakte van hetzelfde materieel. Hij bood aan dat hij vrachten mee kon nemen op basis van retour. Ab en Jouke voelden tijdens dit telefoongesprek meteen een klik. Toch gaf Ab aan dat ze al gebruik maakten van eigen transport in combinatie met een vaste, externe vervoerder. Deze deal kon niet doorgaan.

Een jaar later besloot Jouke spontaan naar Winterswijk te rijden. Toen hij ineens op de stoep stond vond Ab dit geen probleem. Ab: “Er kwamen wel vaker spontaan mensen langs. We hadden geen vaste tijden m.b.t. de komst van vertegenwoordigers. Het was echter wel uniek dat er nu een eigenaar langskwam in plaats van een vertegenwoordiger. Jouke kwam daarbij ook nog binnen als een aardige, bescheiden man. Ik mocht hem meteen.”

Ondanks de klik tussen beiden bleef Ab hetzelfde antwoord geven: “Wij hebben al een vaste vervoerder, die krijgt al onze vrachten. Ik pak daar geen ritten tussenuit, dat zou jij zelf als vervoerder zijnde immers ook niet leuk vinden.” Uiteraard had Jouke alle begrip voor Abs reactie maar hij gaf niet op. Tweehonderd kilometer rijden of niet, het jaar erop stond hij gewoon weer op de stoep… Zo ging dat. Tijdens deze jaarlijkse bezoekjes aten de mannen een broodje bal of ze dronken een kop koffie. De verstandhouding tussen beiden werd dankzij deze momenten telkens krachtiger.

Problemen met de huidige transporteur

Op een koude oktobermiddag liep de eigenaar van toenmalige transportpartner Abs kantoor binnen. Hij had de volgende boodschap: “Moet je luisteren, we kunnen er niet meer mee uit. Vanaf volgende week verhogen we de transportkosten met 25%.”

Dit schoot Ab in het verkeerde keelgat. Hij liep na het horen van dit nieuws onmiddellijk naar de directie en gaf aan dat hij het contract op wilde zeggen. “Dit laat ik niet gebeuren, nooit niet. Ik heb al wat anders” meldde Ab. Nog diezelfde middag nam hij contact op met Jouke om de mogelijkheden te bespreken.

Samen lossen we alles op

Ab lost zaken graag persoonlijk op en besloot daarom naar Alphen aan de Rijn te rijden om het contract met de huidige transporteur op correcte wijze te beëindigen. Daar werd besloten het contract niet meteen diezelfde maand stop te zetten maar per 1 januari 2003. Dit gaf de transporteur de ruimte om naar potentiële nieuwe opdrachten te zoeken.

Het opzeggen van het contract zorgde wel voor één probleem. Ab had een bekende van hem zojuist een baan als vrachtwagenchauffeur bezorgd bij juist dat transportbedrijf met als standplaats Winterswijk. De chauffeur was pas net in dienst toen het bedrijf waarvoor hij werkte de vrachten in Winterswijk kwijtraakte. Ab: “De chauffeur sprak me aan en zei: wat moet ik nou? Gelukkig kon ik dit probleem samen met Jouke meteen oplossen. Van der Werff nam de chauffeur blindelings aan. Hij is per 1 januari 2003 overgegaan en werkt er tot op de dag van vandaag nog steeds!” 

Sinds het ontstaan van de samenwerking bleef de band tussen Ab en Jouke warm. Ab: “Jouke en ik hadden meteen een goede, warme band. We vertrouwden elkaar. Eenmaal per jaar spraken we af. Dit deden we meestal in het najaar, dat is namelijk het moment waarop de transportprijzen voor het jaar erop worden bepaald.”

Ab kreeg ook meteen veel te maken met Jouke zijn zoon: Theo van der Werff (huidig mede-eigenaar van het bedrijf). Theo werkte in diezelfde periode als planner bij Van der Werff. Hij was specifiek verantwoordelijk voor de planning in het Oosten en dus ook voor Winterswijk.

Explosieve groei: van twee naar veertig vrachten per dag

Ab: “Ten tijde van het begin van onze samenwerking hadden wij acht eigen vrachtwagens. Van der Werff vervoerde zo’n twee tot drie vrachten per dag voor ons bedrijf. Jouke vroeg mij wel eens: kun je mij garantie geven voor twee vrachten per dag? Dat ging in die tijd nog niet, onze eigen wagens gingen immers altijd voor. Nu kun je je dit niet meer voorstellen, wat zijn twee auto’s nog per dag? Niks meer!”

Het aantal vrachten dat Van der Werff op zich nam groeide rustig. Ab wilde als Transport Leidinggevende niet de bemoeienis hebben van twaalf afzonderlijke transporteurs met allemaal verschillende visies. Hij gaf daarom de door de planning samengestelde vrachten inclusief afleverdata aan het bedrijf waar hij vertrouwen in had gekregen: Van der Werff. Zij mochten ermee doen wat ze wilden. Jouke: “Wat was dit een prachtig pakket! Tot op de dag van vandaag rijden we ervoor.”

Toen Ab in 2006 met pensioen ging vervoerde Van der Werff inmiddels dagelijks zo’n acht vrachten voor de isolatiefabriek. Later groeide het aantal vrachten explosief. Ab: “Ik ben er inmiddels al zo’n zestien jaar uit. Ik hoor nu om me heen dat het gaat om soms wel veertig vrachten per dag!”

Eén ding wordt uit dit verhaal wel duidelijk: als een bedrijf flink groeit moet de vervoerder ook flink groeien. Groei je niet… Dan betekent dit stilstand. En stilstaan is volgens Ab altijd achteruitgang.

Een trotse terugblik

Zowel Jouke en Ab zijn inmiddels met pensioen. Beide mannen kijken met veel plezier en trots terug op hun carrière.

Ab: “Ik vind het fijn om te zien dat het zoveel jaar na data nog steeds zo goed loopt tussen Kingspan en Van der Werff. Dit betekent dat we het in die jaren goed hebben opgezet en dat er geen grote excessen zijn geweest. De bedrijven blijven elkaar telkens vinden.”

Wist je trouwens dat alle transporten van Kingspan, oorspronkelijk een Iers bedrijf, nog altijd vanuit Winterswijk gecoördineerd worden? En wist je dat Abs woonplaats tot op de dag van vandaag binnen Europa hét transportknooppunt is voor al het grote vervoer van de isolatiefabriek. Daar is Ab Wamelink terecht trots op.